Mijn eerste week vrijwilligerswerk
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
10 Januari 2013 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Hier dan mijn eerste verhaal van mijn tweede deel van mijn Zuid Afrika avontuur, het vrijwilligerswerk. Toen ik dinsdags (2jan) aankwam in Port Elizabeth werd ik al opgewacht door Josien, een mede-vrijwilligster. Thuis bij Peter en Daphne aangekomen een warm onthaal met een knuffel en een vragenvuur van vragen over hoe de vakantie was, hoe het met Remco was, of hij al in Nederland was en ga zo maar door. Daarna buiten in de tuin genieten van een lekkere Zuid-Afrikaanse braai in de achtertuin. Vervolgens op tijd het bed in om de volgende ochtend met Josien naar het eerste project te gaan.
Dus volgende ochtend op naar Lelethu, dit is een babyshelter voor ‘weggooibaby’s’ zoals ze hier zeggen, maar het zijn kinderen die uit huis zijn geplaatst, kinderen die ter vondeling zijn gelegd en kinderen die ter adoptie zijn afgestaan. Uiteindelijk gaan bijna alle kinderen ter adoptie, tenzij de ouders hiertegen bezwaar aantekenen. Momenteel zijn er 8 kinderen in deze babyshelter, 5 baby’s van 1 maand tot ongeveer 3 maanden en 3 oudere kinderen: een jongentje van 5 maand en twee meisjes van 1,5 jaar en 2,5 jaar.
Wij hebben hier voornamelijk geholpen met verzorging van de kinderen, eten/fles geven, luiers verschonen, knuffelen en de peuters vermaken. Maar wat opvalt is dat de peuters duidelijk achter liggen in de ontwikkeling. Zo is het meisje van 2,5 jaar nog niet aan het praten en loopt voorzichtig kleine pasjes, ze helpt nog niet met aan en uitkleden en snapt ze ook niet wat je met een pop moet, deze pakt ze en legt hem weg zonder interesse. Nou is het verhaal van haar ook niet zo rooskleurig: zij is als baby al in de babyshelter gekomen, hier is ze afgelopen jaren gebleven tot begin december en toen is het geprobeerd of ze teruggeplaatst kon worden bij familie. Op dat moment ging het goed met haar en liep ze en praatte ze korte woordjes. Echter toen ze 2 weken later ter controle gingen vonden ze haar verwaarloosd alleen achter in het huisje. Hierop is ze weer teruggekomen in de babyshelter, echter liep ze niet meer en praatte ook niet meer. Nou ongeveer 3 weken later loopt ze weer voorzichtig en begint ze lichtjes te brabbelen nadat wij maar veel tegen haar blijven praten.
Hier hebben we ook opgemerkt dat ze wel speelgoed hebben, echter alleen knuffels en rammelaars, etc. Kortom vooral speelgoed voor baby’s en geen speelgoed dat meewerkt aan educatie van de kinderen. Dus van mijn eerste sponsorgeld hebben we paar stuks speelgoed gekocht zoals een box met een kralenstang met kleurtjes en figuurtjes, met een vlak om figuurtjes in de doos te stoppen, een plank met verschillende figuren en kleuren, maar ook 3 boekjes met woordjes, geluidjes en een pop-up-boek. Ons doel is elke dag even met de peuters bezig te zijn en hopen dat ze dit snel oppikken. Ook gaan we de peuters elke dag een half uur proberen mee te nemen naar buiten, ze mogen helaas niet van het terrein af en dus kunnen we alleen in de tuin (deze is gelukkig heel groot). Maar dat is al genieten voor de oudste, het meisje van 1,5 vindt het nog helemaal niks tot nu toe, maar ze kent ook nog geen buiten dus we proberen door!
Verder is er een kindje van een paar maand met 2 spitsvoeten en een handje met 6 vingers, als het goed is wordt hij vandaag geopereerd dus hopelijk kunnen we heb na de operatie ondersteunen. Alleen even afwachten of hij echt geopereerd wordt aangezien de biologische vader nog wel moet komen om de papieren te tekenen. Ook is er een kindje met vele krampen van maag en darm en hierdoor af en toe duidelijk ongemakkelijk, mn na het flesje. Maar de rest gaat gelukkig goed!
Samen met Josien heb ik een lijst opgesteld met verbeterpunten voor dit project om te verbeteren of in ieder geval al mee bezig te gaan in de tijd dat we hier zijn. Dus werk zat! Oh ja, we mogen helaas geef foto’s maken met hun gezichtjes erop ivm privacy dus sorry…..
Daarnaast hebben we gelukkig ook heerlijk genoten van de vrije tijd die we deze week nog hebben, vlg week starten alle schoolprojecten ook weer dus dan worden we druk. We zijn nu bezig met een planning om 3 projecten proberen te combineren! Maar van de week ook lekker genoten in de tuin en poging tot een bruin kleurtje, toch ook nog even bezig voor de studie en rustig aan doen. In het weekend nog naar een winkelcentrum geweest om het speelgoed te halen voor Lelethu en de zondag naar een marktje vlak bij het strand en gelijk maar een zonnebril en nieuwe tas gehaald (sorry dames, maar jullie tas heeft mij tot nu toe overal nog vergezeld, maar is nu niet meer helemaal wit en handig)
Morgen gaan we met Peter, Daphne, Isiah, Josien, Rudis en ik een weekendje naar Plettenburgbay. Nu aan het kijken wat we er allemaal voor leuks kunnen doen en we moeten nog even kiezen tussen golfsurfen, duiken, kajakken, game reserve, spa/welness, strand etc dus dat gaat een goed weekend worden!!
Nou tot snel! Benieuwd naar jullie verhalen! Dus hoe is het daar?
Liefs Ellen
Dus volgende ochtend op naar Lelethu, dit is een babyshelter voor ‘weggooibaby’s’ zoals ze hier zeggen, maar het zijn kinderen die uit huis zijn geplaatst, kinderen die ter vondeling zijn gelegd en kinderen die ter adoptie zijn afgestaan. Uiteindelijk gaan bijna alle kinderen ter adoptie, tenzij de ouders hiertegen bezwaar aantekenen. Momenteel zijn er 8 kinderen in deze babyshelter, 5 baby’s van 1 maand tot ongeveer 3 maanden en 3 oudere kinderen: een jongentje van 5 maand en twee meisjes van 1,5 jaar en 2,5 jaar.
Wij hebben hier voornamelijk geholpen met verzorging van de kinderen, eten/fles geven, luiers verschonen, knuffelen en de peuters vermaken. Maar wat opvalt is dat de peuters duidelijk achter liggen in de ontwikkeling. Zo is het meisje van 2,5 jaar nog niet aan het praten en loopt voorzichtig kleine pasjes, ze helpt nog niet met aan en uitkleden en snapt ze ook niet wat je met een pop moet, deze pakt ze en legt hem weg zonder interesse. Nou is het verhaal van haar ook niet zo rooskleurig: zij is als baby al in de babyshelter gekomen, hier is ze afgelopen jaren gebleven tot begin december en toen is het geprobeerd of ze teruggeplaatst kon worden bij familie. Op dat moment ging het goed met haar en liep ze en praatte ze korte woordjes. Echter toen ze 2 weken later ter controle gingen vonden ze haar verwaarloosd alleen achter in het huisje. Hierop is ze weer teruggekomen in de babyshelter, echter liep ze niet meer en praatte ook niet meer. Nou ongeveer 3 weken later loopt ze weer voorzichtig en begint ze lichtjes te brabbelen nadat wij maar veel tegen haar blijven praten.
Hier hebben we ook opgemerkt dat ze wel speelgoed hebben, echter alleen knuffels en rammelaars, etc. Kortom vooral speelgoed voor baby’s en geen speelgoed dat meewerkt aan educatie van de kinderen. Dus van mijn eerste sponsorgeld hebben we paar stuks speelgoed gekocht zoals een box met een kralenstang met kleurtjes en figuurtjes, met een vlak om figuurtjes in de doos te stoppen, een plank met verschillende figuren en kleuren, maar ook 3 boekjes met woordjes, geluidjes en een pop-up-boek. Ons doel is elke dag even met de peuters bezig te zijn en hopen dat ze dit snel oppikken. Ook gaan we de peuters elke dag een half uur proberen mee te nemen naar buiten, ze mogen helaas niet van het terrein af en dus kunnen we alleen in de tuin (deze is gelukkig heel groot). Maar dat is al genieten voor de oudste, het meisje van 1,5 vindt het nog helemaal niks tot nu toe, maar ze kent ook nog geen buiten dus we proberen door!
Verder is er een kindje van een paar maand met 2 spitsvoeten en een handje met 6 vingers, als het goed is wordt hij vandaag geopereerd dus hopelijk kunnen we heb na de operatie ondersteunen. Alleen even afwachten of hij echt geopereerd wordt aangezien de biologische vader nog wel moet komen om de papieren te tekenen. Ook is er een kindje met vele krampen van maag en darm en hierdoor af en toe duidelijk ongemakkelijk, mn na het flesje. Maar de rest gaat gelukkig goed!
Samen met Josien heb ik een lijst opgesteld met verbeterpunten voor dit project om te verbeteren of in ieder geval al mee bezig te gaan in de tijd dat we hier zijn. Dus werk zat! Oh ja, we mogen helaas geef foto’s maken met hun gezichtjes erop ivm privacy dus sorry…..
Daarnaast hebben we gelukkig ook heerlijk genoten van de vrije tijd die we deze week nog hebben, vlg week starten alle schoolprojecten ook weer dus dan worden we druk. We zijn nu bezig met een planning om 3 projecten proberen te combineren! Maar van de week ook lekker genoten in de tuin en poging tot een bruin kleurtje, toch ook nog even bezig voor de studie en rustig aan doen. In het weekend nog naar een winkelcentrum geweest om het speelgoed te halen voor Lelethu en de zondag naar een marktje vlak bij het strand en gelijk maar een zonnebril en nieuwe tas gehaald (sorry dames, maar jullie tas heeft mij tot nu toe overal nog vergezeld, maar is nu niet meer helemaal wit en handig)
Morgen gaan we met Peter, Daphne, Isiah, Josien, Rudis en ik een weekendje naar Plettenburgbay. Nu aan het kijken wat we er allemaal voor leuks kunnen doen en we moeten nog even kiezen tussen golfsurfen, duiken, kajakken, game reserve, spa/welness, strand etc dus dat gaat een goed weekend worden!!
Nou tot snel! Benieuwd naar jullie verhalen! Dus hoe is het daar?
Liefs Ellen
-
10 Januari 2013 - 18:48
Danielle:
Leuk te lezen hoe jullie het daar hebben! Veel plezier nog en hopelijk kun je veel doen voor de kindjes daar. Succes! -
10 Januari 2013 - 19:33
Angelien:
Nou Ellen dat klinkt alsof je al goed bezig bent, fijn dat je meteen al speelgoed aan kon schaffen waardoor de kinderen zich beter kunnen ontwikkelen. Is dat daar wel zo makkelijk te koop? En wat goed dat jullie de kinderen mee naar buiten nemen, is daar ook wat te spelen voor hen, want dat maakt et natuurlijk aantrekkelijker om naar buiten te gaan. Wat een tiest verhaal van dat kindje dat weer teruggehaald is, volgens mij had Rudis daar ook al iets over geschreven, maar toen praatte ze nog helelmaal niet gelukkig begint dat nu dus weer een beetje. En zo'n jochie die geopereerd gaat worden kan en mag je daar straks ook wat mee vanuit je professie?
Je vraagt om iets te vertellen over hier, maar er gebeurt hier niets bijzonders, het wordt gelukkig wel iets kouder, maar het ziet er helaas nog niet naar uit dat we binnenkort kunnen schaatsen, het was tot nu toe het warmste begin van januari sinds 1901, hoorde ik sraks op de radio zeggen. Als het goed is zijn Helma, Henry en Sander teruggekomen vandaag, zal Helma morgen voor de vrjaardag bellen en dan vast wel horen hoe ze het ghad hebben.
Veel plezier het weekend, succes met het kiezen tussen al die leuk activiteiten, ik lees volgende keer wel wat het geworden is. Succes met je vrijwilligerswerk, maar dat komt zo te lezen wel goed. Doe Rudis de groetjes. xxx Angelien -
14 Januari 2013 - 17:17
Annemieke:
Mooi verhaal Ellen, jullie kunnen goed werk doen daar. Hopelijk kunnen jullie iets opstarten en blijft het ook doorgaan als jullie er straks niet meer zijn. Is het zo dat er dan weer nieuwe vrijwilligers komen die je werk voort kunnen zetten. Veel succes met alles en geniet er maar van. De groeten van Annemieke. -
14 Januari 2013 - 22:51
Melissa:
Hoi Ellen, goed werk hoor. Ik zou de kindjes zo mee willen nemen naar huis als ik jou zo hoor. Jullie bieden ze in ieder geval kansen en hopelijk wordt dit project goed voortgezet. Succes verder.
Gr. Melissa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
