Eerste verslag uit Zuid Afrika: onze vakantie!!!

Hier dan eindelijk mijn eerste berichtje na al bijna 3 weken weg te zijn. Nu heerlijk op de bank met laptop op schoot nog aan het genieten van een rustig dagje, heb ik mooi tijd om even een berichtje te maken over afgelopen weken.

Samen met Remco de 15 dec in het vliegtuig gestapt en er heel wat uren later (lees amper geslapen en erg koude, maar goede vlucht) weer uitgestapt in Johannesburg. Gelijk lekker weer en even auto ophalen en we kunnen op weg, wel aan de linkerkant rijdend te verstaan. Hierdoor ook vele foutjes met rijden, want zo is de richtingaanwijzer en ruitenwissers ook omgedraaid en zodoende hadden we hele mooie schone ramen na enkele afslagen. Ook goed kijken wie er voorrang heeft en aan welke kant je nu langs moet. Maar na een klein stukje rijden ging dit al snel beter gelukkig. Toen dit allemaal beter ging en de radio aan, bleek dat we ook het Afrikaans prima konden verstaan.

Na een dag rijden en een goede overnachting in een lodge van hoe toevallig wil het, ook Nederlanders zijn we de volgende dag gelijk het Krugerpark ingegaan. Eigenlijk was het plan om panoramaroute te rijden maar dag begon nogal bewolkt en Remco wilde toch graag het park in. Met ons Kia Picantootje heerlijk hele dag rond gereden tussen alle Jeeps en Safariwagens maar vele mooie dieren gezien. Gelijk in het begin al vele impala’s, hertjes, wilde zwijnen, zebra’s en ook al…. Jaja nr 1 vd 5 de buffel. Na veel te zien maar ook momenten dat je dacht dat de dieren op waren ofzo hebben we uiteindelijk 4 van de big 5 gezien!!! En dat in 1 dag: De buffel hebben we vaak gezien, ook de neushoorn zelfs een keer of 3, enkele olifanten (waarvan er 1 recht op ons af kwam toen we toch iets te dichtbij kwamen, maar Remco kan gelukkig fotograferen en snel wegrijden tegelijk), en 1 leeuw! De leeuw waarna we al een tijd op zoek waren, turend in de bosjes en enkele keren achteruit terug omdat we dachten dat we wat zagen, lag uiteindelijk heerlijk in de schaduw van de boom lekker te slapen en te luieren op zo’n 3 meter vanaf de zijkant van de weg!!! Alleen het luipaard hebben we gemist, maar zoals we later hebben gehoord ziet bijna niemand die.

Dag erna hebben we helaas om Swaziland heen moeten rijden omdat we niet de juiste papieren hadden meegekregen voor de leenauto en die dus niet Zuid-Afrika mocht verlaten. Doorgereden naar Hluwhluwe-park, ook dit is weer een wildpark, weer net zo mooi, maar minder gezien qua aantallen dieren. Wel enkele keren neushoorn vlak voor de auto langs de straat over, dan zijn wij toch nietig in ons Kiaatje, maar zoals de gids in de hoge jeep zei: ‘whatever happens, don’t panic’…….
Na enkele uren doorgereden naar St Lucia, wat bekend staat om zijn vele nijlpaarden en krokodillen, echter viel dit enigszins tegen. De nijlpaarden in overvloed gezien vanaf een rondvaartboot, echter maar 1 krokodil kunnen spotten. Echter hierna heerlijk kunnen bijkomen van alle indrukken door onze eerste duik in het water te maken sinds we in Zuid-Afrika waren!

Vlg dag zijn we naar Eshowe gegaan, hier is een oud Zoeloedorp nagebouwd. Voor degene die de film Shaka Zulu kennen, die is hier ook opgenomen. Hier is alles nagespeeld van vroeger met uitleg over hoe een dorp werd opgebouwd, opslag van voedsel, houden van vee, traditionele dansen en kledij. Erg leuke afwisseling met de parken. Remco kon extra genieten van de dag, want ij de Zoeloe’s geldt nl niet vrouwen eerst, maar mannen eerst….. Ik heb hem maar laten genieten aangezien het weer andersom was zodra we buiten zouden staan.

Na een flinke autorit aangekomen in de Drakensbergen, net ten noorden van Lesotho in Royol Natal National Park. Hier een prachtige wandeling gemaakt van 5 uur. Was erg mooi, verre uitzichten, steile rotswandel, rivierstroming dus genoten. Echter ook na 2 uur wandelen ook een riviertje te voet oversteken en dit was ten eerste steenkoud en daarnaast hardstromend na een gigantische regen/onweer/hagelbui van de dag ervoor. Maar na een goede inspanning de overkant gered met meeste spullen nog droog. Ook daana nog verder over de rotsen klimmend en een steile metalen ladder praktisch vertikaal op en ook nog een stuk klimmend. Dit stuk zou in Nederland niet mogen zonder dat je gezekerd zou zijn, maar we hebben het heen en terug zonder kleerscheuren gered. Prachtige dag.

Aangezien we de kerstdagen bij Peter en Daphne zouden vieren (mijn gastouders tijdens het vrijwilligerswerk) hadden we nog eenbehoorlijk aantal kilometers voor de boeg. Dus komende dagen vnl gereden. Eerste nacht geslapen in Coffee Bay, dit is een plek aan zee voor voornamelijk backpackers, toen we er aankwamen waren echter de backpackershostels al vol, maar gelukkig was er nog een camping met tenten vrij. ’s Avonds heerlijk genoten van eten en muziek. De muziek was allemaal improvisatie van locals maar ook van touristen die dan ineens aan kwamen lopen met hun instrument en zo invoegden in de muziek die al speelde. Aan het eind waren er zeker 20 mensen die konden muziek maken, er speelden er meestal een stuk of 10.

Aangekomen de 24e dec in Port Elizabeth bij mijn gastouders en bij Rudis (mijn nichtje en medevrijwilligster). Gelijk gezellig en ontspannen sfeer. Even later kwamen ook mijn oom en tante en vriend van Rudis nog aan, dus de groep groeide gestaag. ’s Avonds hadden Rudig, Tim, Lisanne en Patricia een Nederlands kerstdiner voorbereid en hebben we met zijn allen gezellig om een grote ronde tafel (met in het midden een grote draaischijf net als bij de Chinees) gegeten en genoten. Op 1e kerstdag zouden we eigenlijk een lunch verzorgen bij een ander project, echter had de kerk dit ook al gedaan en ging dit voor ons niet door. Maar ’s ochtends 9 uur al eerst naar de kerk, waar we speciaal nog even werden genoemd als gasten en veel gezongen werd. Het plan was om daarna te gaan kijken bij de lunch en het project vanaf uurtje of 10, echter tegen 12 uur waren we er een keer, gaat heerlijk op zijn Afrikaans. De ‘lunch’ was toen echter al afgelopen dus hebben we even rondgekeken en kennis gemaakt met Samkela, een gehandicapte jongen die vorig jaar van sponsorgeld een elektrische rolstoel heeft gekregen en sindsdien de grootst mogelijke glimlach op zijn gezicht heeft die ik in tijden heb gezien. Echter wel even verdrietig toen we gingen, dan kan je zien dat ze toch wel eenzaam zijn in zo’n tehuis. Maar bij het horen dat we in het nieuwe jaar weer terug zouden komen was de lach gelukkig snel terug.

’s Middags was het tijd voor het kerstdiner, in eerste instantie vanaf 14 uur, echter om 16 uur begonnen met 21 mensen aan tafel: Peter, Daphne, hun 2 dochters met aanhang en 2 kinderen, mijn oom/tante, Rudis en Sander, nog 3 familieleden en ook 2 meisjes van het project Ithemba met hun moeders waren uitgenodigd zodat ze eten hadden met kerst. En Remco en ik natuurlijk. Was erg gezellig met overdaad aan eten, maar allemaal even lekker smakend. Zelfs als toetje nog bij ons bekende ‘bavaroise van oma’. Toen de gasten naar huis gingen (met allemaal een tas vol eten) was het een geslaagde middag/avond voor iedereen. Nadat alles was opgeruimd zijn we nog naar een feestje van de dominee geweest. Dit kennen we in Nederland natuurlijk niet, maar aangezien de dominee is verloofd met een Nederlandse (Cora) waren we ’s ochtends in de kerk uitgenodigd om te komen zwemmen in hun zwembad. Hier waren we natuurlijk wel voor in, dus daar aangekomen was ik nauwelijks binnen of Remco, Sander en Peter lagen achter al in het zwembad. Henri is toen ook maar gegaan met broek en al en uiteindelijk waren Rudis en ik ook overtuigd ondanks dat het ondertussen regende. Helma was onze privéfotograaf! Na enkele drankjes en de afspraak dat we snel weer met Cora zouden afspreken, heerlijk thuis het bed in.

2e kerstdag kennen ze niet echt in Zuid-Afrika, dus de 26e waren onze plannen om weer verder te reizen, echter zijn we ’s ochtends nog rondgeleid door Port Elizabeth door Peter. Hierbij hebben we echt vanalles gezien als strand, de verschillende wijken, maar ook binnen geweest in een ‘huisje’ in de sloppenwijk. Hier was duidelijk te zien, dat ondanks dat de vrouw Robin haar best deed om alles goed en schoon te houden, het allemaal oud en kapot en klein was binnen. Het dak zat vol gaten dus als het regende dan sliepen ze in doordrenkte bedden. Robin had een zoon van 16, die weg was om te werken) en dochtertje van 3 jaar. Haar dochter sliep bij moeder aangezien haar eigen bedje te nat was en te slecht om in te slapen. Dit soort beelden zetten je dan toch wel aan het denken en realiseer je je gelijk hoe goed je hetzelf eigenlijk hebt. Voornemen voor 2013 om zeker te proberen iets te kunnen betekenen voor Robin en Maria. Daarna door de villawijk en dan walg je bijna van het verschil van rijk en arm. Later in onze rondrit door PE kwamen we langs het cricketstadium waar die dag Zuid Afrika tegen Nieuw Zeeland zou spelen. Cricket is hier net zo groot als het voetbal bij ons. Peter heeft ons het stadion in weten te krijgen om rond te kijken en foto’s te maken, helaas niet de wedstrijd kunnen kijken (eigenlijk kenden we de regels niet eens). Als afsluiter even naar het strand wezen kijken waar ik vast nog vaker ga komen!
’s Middags doorgereden naar Storm’s River, aangezien we hier echt geen slaapaccommodatie konden vinden, mochten we bij de mevrouw van de lokale info-kantoor slapen. Dus ’s avonds in een prachtige Barbiekamer geslapen van haar 7 jarige dochtertje die uit logeren was. Wel op een prachtige lokatie bovenop een heuvel buitenaf met geweldig uitzicht en we hebben een heerlijke zuidafrikaanse ‘braai’ gehad, oftewel echte bbq op houtgestoofd.

Na weer op tijd op (zoals eigenlijk elke dag rond uurtje of 7 uur op en op dagen van wildpark zelfs 6 uur of 5 uur) hebben we eerst wandeling gemaakt langs de oceaan door de bergen. ’s Middags zijn we doorgegaan naar een wildreservaat waar fokprogramma’s zijn gehouden voor verschillende dieren die op uitsterven stonden. De dieren die er nog waren zaten wel in aparte hokken net als een dierentuin dus kon je ze goed zien, echter waren deze kooien wel 20x zo groot minimaal als in Nederland. Hier dan ook wel het luipaard kunnen zien, alleen telt deze niet echt mee voor de big 5 aangezien hij in gevangenschap leeft.

Het plan van de dag erna was om naar kaap Algulhas te gaan oftewel het zuidelijkste puntje van Afrika, echter gaf de eigenaar van ons guesthouse aan dat dat niet zo bijzonder was en raadde hij ons aan om naar National park de Hoop te gaan (niet te verwarren met kaap de goede hoop). Dus ach wat maakt het uit, dan doen we dat.Wat hij ons er echter niet bijverteld had dat we dan eerst 30km grindweg moesten afleggen en geen gewone grindweg, nee een bijzonder slechte grindweg. Maar duurt ff maar dan kom je ergens waar bijna niemand komt, behalve de jeeps die ons Kiaatje onder het stof deed verdwijnen. Tijdens het rondrijden vroegen we ons eerst af, wat is er nu zo mooi hier. Maar ineens waren daar wilde struisvogels, impala’s en ook waarschuwingen voor schildpadden en slangen. Dus nog langzamer rijden en goed kijken, maar verder dan de slang op het bord zijn we helaas niet gekomen. Eind van het park ligt aan de zee dus zwemkleding aan en de golfen in. Als kleine kinderen in de golfen gespeeld, al zou ik mensen aanraden hun kinderen er niet in te laten spelen aangezien wij al moeite hadden om overeind te blijven en niet omgespoeld te worden! Maar echt heel gaaf!
Maar na het spelen in de golfen toch maar op tijd terug, want we hadden nog zo’n 30km grindweg te gaan…. Maar je raad het al: een lekke band, gelukkig was een vriendelijke local zo aardig om ons erop te wijzen, want de weg was zo slecht dat we het niet eens hadden gemerkt. Voordat wij wat konden doen, had de man onze band al bijna verwisselt. Want het geluk mocht zijn dat de vriendelijke local ook nog eens monteur was. Dus na een bedankje met een extraatje voor meneer konden wij onze slechts nog overige 15km grindweg afleggen met een ‘thuiskomertje’, om deze de volgende dag om te wisselen voor een nieuwe band.
Na een bezoekje aan de garage toch maar besloten om alsnog naar Kaap Algulhas te gaan. Hier rustig aan gedaan, uitzicht genoten, vuurtoren beklommen en nog meer grindweg. Daarna op weg richting Kaapstad waar we die avond onze slaapplek hebben. Maar niet na eerst nog te zijn wezen zwemmen opnieuw in Betty’s Bay met jazeker weer hoge golven!

De vakantie begint nu wel op zijn einde te lopen, maar gelukkig nog enkele dagen Kaapstad te gaan. Gelijk dag 1 in Kaapstad gingen we voor Robbeneiland, echter was dit volgeboekt en ging dit niet meer door, ook de dagen erna niet, want was volgeboekt tot 5 januari!! Dan maar tochtje op de katamaran geboekt tot de kaap de goede hoop en terug, met ook uitzicht op de Tafelberg en Robbeneiland onder het genot van een drankje en een gesprek met Nederlandse vrijwilligers die toevallig ook even vakantie aan het vieren waren. Ons gesprek werd in eens onderbroken door een dolfijn die vlak voor de catamaran langszwom! Na 1,5 uur genieten weer terug op de kant. Lekker gegeten en op naar het aquarium van Afrika. Supermooi, met bijna alle zeedieren die je maar kan bedenken op dolfijnen, walvissen en orka’s na dan.

Gedurende de gehele reis zagen we al vele folders over sharkdiving, helaas zaten ze elke keer vol en ging het niet meer lukken. Maar op advies van een barman toch nog even langs de touristinfo gegaan en geïnformeerd. En hoe mooi, maar er was net een afzegging van 7 mensen en dus konden we ons nog inschrijven voor de volgende dag, oftewel oudjaarsdag. Dus zo gezegd, zo gedaan. Volgende dag werden we om 6 uur opgehaald bij ons guesthousen en na 2 uur rijden en een goed ontbijt dan toch echt de boot op. Advies was ga zitten waar mogelijk en houd je vast want het uitvaren van de haven kon iets ‘bumpy’ zijn. Nou ik vloog nog niet niet de lucht in maar met volle snelheid over behoorlijke golven was toch iets heviger dan voorspeld. Aangekomen bij de plek werd de kooi op zijn plek vastgeklikt en geknoopt en stukken vis en mix van water met visolie het water in om de haaien aan te trekken. Niet veel later was de eerste haai al om de boot. Wat een beesten!!! De eerste groep ging de kooi in en wij vanaf de boot toekijken, meerdere keren een haai vlak voor de kooi en mooi zicht. De 2e groep waren wij, spannend maar snel de kooi in. Gelijk in het begin 3x een haai vlak voor de kooi en goed zicht gehad, echt overweldigend. Echter daarna niks meer…. Dus wachten, wachten, koud, wachten, kouder, wachten etc… Aan het eind nog 1 haai en toen moesten we helaas al wisselen. Jammer dat we er zo weinig zagen maar op de boot was ook mooi. Bij de 3e groep waren er echter om de haverklap haaien dus dat was balen maar ook super vanaf de boot te zien!!! Ik zal proberen snel foto’s bij te voegen!! Helaas moesten we daarna alweer terug (ondertussen wel 3 uur verder) en lunch, dvd gekocht voor bewijs en terug naar Kaapstad. Eenmaal terug in Kaapstad nog naar Simonstown geweest naar familie van Peter en Daphne en pinguins wezen kijken. Kaap de goede Hoop was helaas al dicht.

Oudjaarsnacht startte pas laat bij ons aangezien we amper terug konden komen van Simonstown, maar om 23 uur waren we toch echt bij het Waterfront, de plek om te zijn was ons verteld. Nou alles was stampensvol, goede sfeer maar overal wachtrij voor cafe, behalv 1 cafe daar was plek, maar eenmaal binnen bleek waarom: ze hadden alle alcoholische drankjes al op om 23.30. Aangezien we nog nergens binnen waren hebben we heel romantisch 0.00 gevierd voor de pinautomaat genietend van vuurwerk. Volgens Remco was het vuurwerk maar de helft van het vuurwerk van septemberfeest. Maar ach de mensen genoten er 10x zoveel van dan in Nederland, met veel ohhhhh….. ahhhhhh….. wauw……. Om kwart over 12 dan toch binnen bij cafe en half 1 ons eerste drankje. Daarna echt leuke avond nog gehad met een gemixt groepje van toeristen: Zwitser, Duitsers, Australische, Engelsman en wij. Genoten alom met vele shotjes in overvloed van de Engelsman.

Nieuwjaarsdag en ook Remco’s laatste volle dag in Zuid-Afrika hebben we heerlijk op de hop-on-hop-off bus besteed en mooie plekken gezien.Na die tijd de auto mee naar het strand, hier was het water echter veel te koud om te zwemmen, maar genoten van de zon, tijdschrift en colaatje op het strand als afsluiter. Uitzicht over zuidafrikaanse voetballers op strand die steeds fanatieker werden. Laatste avondeten bij een restraurant met alleen Afrikaans eten, echte aanrader voor wie nog naar Kaapstad gaat! Moyo op het waterfront.

Laatste dag voornemen om alsnog Tafelberg op te gaan, aangezien de kabelbaan de andere dagen dicht was. Echter daar aangekomen was er een kilometerlange rij van mensen dus dat gingen we niet meer redden voordat het vliegtuig vertrok. Dus dan maar als andere optie naar het voetbalstadion van Kaapstand van WK 2010. Hier wist Remco de precieze stand te vertellen de wedstrijd van Nederland daar. Dus sfeer zat er gelijk prima in. Daarna op naar vliegveld en afscheid nemen aangezien Remco terug naar Nederland ging en ik op het vliegtuig naar Port Elizabeth voor mijn vrijwilligerswerk.

Ondertussen ben ik heel lang verhaal verder en hoop dat jullie nog konden concentreren op het lezen. Vlg keer vertel ik over vrijwilligerswerk waar ik ga starten. Vanmorgen al even wezen kijken bij Lelutha, een adoptiecentrum die gerund wordt door vrijwilligers. Morgen ook weer en dan alle kinderen in bad en eten geven, er zijn nu 8 kinderen van 2 maand tot 2,5 jaar oud. Dus wordt nog druk. Maar Joost en Hermien dan ben ik straks goed geoefend voor Kjelt op te passen!!!!!

Allemaal hopelijk tot snel!!!
Liefs Ellen